خانه‌های که فیلم می‌شوند / «ضرورت تشکیل شعبه‌های قضایی میراث فرهنگی »
تاریخ انتشار: ۳۰ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۳۳۹۱۳۳
هنوز یک هفته از انتشار خبر تخریب خانه‌ی لوکیشن فیلم «آشغالهای دوست‌داشتنی» نمی‌گذشت که خبر رسید لودرها خانه‌ی «ارامنه تهران» را هم با خاک یکسان کردند، یکی را فقط لوکیشن یک فیلم نوستالژیک خواندند و دیگری را خانهای تاریخی دانستند که دیوان عدالت اداری رأی به خروج از ثبت‌اش داده بود.
به گزارش ایسنا، دو خانه را درست مقابل یکدیگر قرار دادند، یکی خانه‌ی خیابان سعدی شمالی باقی مانده از پهلوی اول که لوکیشن دو فیلم «آشغالهای دوست‌داشتنی» و «ضد گلوله» بود و در عین اینکه در فهرست آثار ملی ثبت نشده بود، قرار است جای آن عمارتی چهار طبقه بالا بیاید و دیگری خانه‌ی معروف به «بنای ارامنه تهران» در خیابان بشیری که با رای دیوان عدالت اداری از ثبت ملی خارج و چند روز بعد هم شهرداری منطقه در نامه‌ای اعلام کرد که «صدور جواز تخریب و پروانه نوسازی ملک حسب رأی دیوان عدالت اداری و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی انجام شده است» و طبق تابلوی اعلام ساخت‌وساز این بنا که در مقابل ویرانه‌ی خانه نصب شده قرار است جای ان بنایی پنج طبقه بالا برود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سرنوشت خانه‌ی نسبتا قدیمی و لوکیشن دو فیلم «ضد گلوله» و «آشغالهای دوست‌داشتنی»، به قول منتشر کننده‌ی نخست خبر که نوشت؛ «خانه لوکیشن فیلم؛ آشغالهای دوست داشتنی تخریب شد تا داستان حذف خاطرات جمعی و حس تعلق به داشته‌های گذشته در این سرزمین تکمیل شود. با این تخریب، روایت فیلم آشغالهای دوست داشتنی تمام شد …»
فیلم «آشغالهای دوست‌داشتنی» را محسن امیریوسفی درباره شرایط جامعه بعد از انتخابات سال ۸۸ در سال ۹۱ ساخته شد، این فیلم ۶ سال توقیف بود و در نهایت با تغییراتی در بهمن ۹۷ مجوز اکران گرفت. این خانه (در خیابان سعدی شمالی، خیابان نادری، بن بست سید علی اکبر، پلاک چهار، که در اواخر پهلوی اول ساخته شده بود) که روزی روایت‌گر داستانِ مردم این سرزمین بود، ماه گذشته مجوزهای تخریب‌اش از شهرداری گرفته و در نهایت هفته گذشته تخریب شد.
بنای تاریخی شماره ۵۸ خیابان بشیری معروف به «خانه ارامنه تهران» نیز باقی مانده از دوره‌ی پهلوی اول؛ بر اساس دادنامه‌ی یکی از شعب دیوان عدالت اداری در ۱۴ بهمن ۱۳۹۶ با موضوع «صدور حکم به ابطال ثبت ملی خانه‌ی معروف به ارامنه در خیابان بشیری» از فهرست آثار ملی خارج و بعد از چند روز، مالک آن را تخریب کرد تا ساختمانِ مدرن پنج طبقه‌ایش را جایگزین کند. میراث فرهنگی در اعاده‌ی حیثیت این بنای تاریخی قبل از صدور رای نهایی دیوان و در پاسخ به درخواست اولیه برای خروج از ثبت؛ اعلام کرده بود «به دلیل تعلق ملک به دوره پهلوی اول و کاربرد مصالح سنتی و گچبری و آجرکاری نما و قرارگیری در محدوده حصار ناصری ممنوعیت تخریب و نوسازی آن درخواست می‌شود.»
اما شهریور سال بعد در مجوزی که بر اساس رأی تجدید نظر دیوان عدالت اداری صادر شده بود؛ شعبه دوم تجدید نظر دیوان عدالت اداری، دفاعیه دوم میراث فرهنگی را مطالب تکراری خوانده بود که در رسیدگی بدوی مطرح و مورد بررسی قرار گرفته و تاکید کرده بود که «مستندا به ماده ۷۱ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، اعتراض مطروحه غیروارد تشخیص و حکم به تایید و استواری دادنامه تجدیدنظر صادر و اعلام می‌کند که رای صادره مستندا به ماده سه قانون مذکور قطعی است»
تا گوساله گاو شود، چند بنای تاریخی باقی می‌ماند؟
اما سجاد عسگری – دبیر کمیته پیگیری خانه‌های تاریخی تهران – در گفتوگو با ایسنا هر چند بنای منسوب شده به «لوکیشنِ آشغالهای دوست‌داشتنی» را نه دارای شماره ثبت ملی و نه حتی در لیست بناهای واجد ارزش می‌داند، اما می‌گوید: با این وجود این خانه بعد از اکرانِ فیلم «آشغالهای دوست‌داشتنی» یک بنای خاطره انگیز برای مردم محسوب می‌شد که به آن تعلق خاطر پیدا کرده بودند.
او با اشاره به اینکه لوکیشنِ برخی از فیلم‌ها مانند «شهرزاد»، «خانه پدری» و «دایی‌جان ناپلئون» یا «مهمان مامان»، به دلیل حس نوستالژیکی که برای مردم ایجاد کرده بود، همیشه برای مردم خاطره انگیز است، ادامه می‌دهد: به همین دلیل نیز لوکیشنِ این فیلم‌ها که خانه‌های تاریخی «اتحادیه» در لاله‌زار، خانه‌ی «موتمن‌الاطبا» در پامنار یا خانه‌ی «سرهنگ ایرج» در بافت تاریخی اودلاجان همان حس را به مردم القا می‌کنند که می‌توان آن را برای فیلمی مانند «آشغالهای دوست‌داشتنی» به واسطه‌ی موضوعیت و خاطراتی که برای مردم به همراه داشته نیز دخیل دانست.
وی با تاکید بر اینکه این نوع خاطرات برای مردم شهری مانند تهران یک تعلق خاطر شهری ایجاد می‌کند، تعلق خاطری که حتی به مرور در برابر تخریب چنین خانه‌هایی می‌تواند مانع ایجاد کند، بیان می‌کند: برخی از خانه‌های تاریخی تهران نیز به عنوان یک فضای رویدادی می‌توانند حائز اهمیت باشند، مکان‌هایی که بتوان روی آنها مانور داد تا حتی بخش خصوصی با ورود به این بحث، بتواند از آنها حفاظت کند.
او به اقدام آمریکا برای پله‌های معروفی که دو کمدین سینمای امریکا یعنی «لورل و هاردی» روی آن رفته‌اند، اشاره می‌کند که با نصب تابلو، آن اتفاق را یادآوری کرده است و ادامه می‌دهد: نمونه‌ی این نوع مکان رویدادها در کشور را نیز می‌توان به «کافه گل رضاییه» در خیابان سی‌تیر تهران تعمیم داد که میزِ فروغ فرخزاد و صادق هدایت را هنوز نگه داشته و برای آنها تابلوی معرفی زده‌اند.
به اعتقاد او، این اقدام را نیز می‌توان برای برخی از لوکیشنِ فیلم‌ها و سریال‌ها انجام داد و در واقع می‌توان آن را یک نوع خاطره‌بازی محسوب کرد و این خاطره‌بازی را در شرایط کنونی بخش خصوصی به خوبی می‌توان به نتیجه رساند.
عسگری، اما زمانِ مورد نیاز برای ایجاد چنین فرهنگی در بخش خصوصی و مجاب کردن ان‌ها برای نجات و حفاظت از بناهای تاریخی را به این ضرب‌المثل قدیمی ربط داد که «تا گوساله، گاو شود نصف بناهای تاریخی از بین رفته‌اند»
این تصویر از سایت سفرنویس برداشت شده است
کار به خروج آثار واجد ارزش از لیست رسیده
دبیر کمیته پیگیری خانه‌های تاریخی تهران؛ اما داستانِ خروج ازثبت بناهای تاریخی را داستانی دنباله‌دار می‌داند که از دولت هشتم به صورت رسمی کلید خورده و نهضت شکایت به دیوان عدالت اداری و خروج از ثبتِ آثار تاریخی آغاز شد.
او با بیان اینکه متاسفانه شکایت برای خروج از ثبت بناهای تاریخی از بناهای ثبتی به بناهای واجد ارزش و حریم آثار ثبتی نیز رسیده است، ادامه می‌دهد: قطعا بحثِ حق مالک خصوصی برای بنای در اختیار او را قبول داریم، اما از سوی دیگر با توجه به وجود تبصره‌هایی مانند «بناهای واجد ارزش» و تخصصی بودنِ این حوزه، متاسفانه دیوان عدالت اداری با ورود به این حوزه نیز حکم به خروج این آثار از فهرست‌ِ مربوط به خود را می‌کند، در حالی که با رای‌هایی که دیوان عدالت اداری برای آثار ثبت ملی شده و آثار قرار گرفته در فهرست آثار واجد ارزش صادر می‌کند، به مرور و عملا چیزی از تهران باقی نمی‌ماند، چون برای دیوان عدالت اداری حق خصوصی در اولویت است، البته ما شاهد فسادهایی هم برای سیستم بودیم مانند "سرای دلگشا".
وی با اشاره به بحث‌هایی که در طول چند سال گذشته برای ایجاد «شعبه‌های قضایی میراث فرهنگی» در دادگاه‌ها مطرح شده بود، می‌گوید: این درخواست از دولت دهم و با ورود محمدعلی نجفی به سازمانِ وقت پیگیری شد و حتی تا زمانِ حضور نجفی و حجت در سازمان؛ - شاهین‌پور - یکی از قضات دیوان عدالت اداری به عنوان مشاور حقوقی وارد سازمان شد و این اتفاق را پیگیری کرد که وضعیت قدری بهتر شد، اما با رفتن آن دو فرد از سازمان، وی نیز در این جایگاه نماند.
عسگری؛ اما با تاکید بر لزوم آغاز دوباره‌ی تعاملات در این زمینه با دیوان عدالت اداری و دستگاه قضایی، ادامه می‌دهد: در حال حاضر اکثر رأی‌های خروج از ثبت آثار تاریخی توسط یک قاضی داده می‌شود که در برخی از مواقع این شائبه‌های وجود دارد. متاسفانه با رای خروج از ثبت آثار تاریخی نیز شهرداری موظف به دادن پروانه ساخت برای آن خانه است و به مرور با این روند، دیگر نه چیزی از آثار ثبتی یا واجد ارزش می‌ماند و نه بنای تاریخی.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: خانه تاريخي خانه ارامنه تهران آشغال های دوست داشتنی دیوان عدالت اداری خانه های تاریخی بناهای تاریخی میراث فرهنگی ارامنه تهران ادامه می دهد بنای تاریخی خروج از ثبت برای مردم واجد ارزش پهلوی اول ثبت ملی ی خانه خانه ی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۳۳۹۱۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عمارت «شجاع‌السلطنه» بهار در دو قدمی تخریب
ایسنا/همدان عمارت «شجاع‌السلطنه» به وسعت ۹۳۰ مترمربع واقع در روستای پرلوک از توابع بخش صالح‌آباد شهرستان بهار یکی از بناهای زیبای تاریخی ثبت شده در فهرست آثار ملی کشور بوده که معماری این بنا، تاریخی به قدمت دوران قاجار دارد.
ورودی هشتی، حیاط، حوض، پستو حوض خانه، ایوان، پنجره‌های ارسی، شاه‌نشین، سه دری و آشپزخانه این عمارت هر یک گویی زمان حال را برای بیننده این اثر زیبای تاریخی به عقب بازمی‌گرداند و شکوه گمشده در دل تاریخ این عمارت را در تابلویی از گذشته در ذهن مخاطب با دلبری تمام زنده می‌کند و دوباره همه آدم‌های گذشته در ذهنت جان می‌گیرند.
اینجا همان جایی است که روزی قهقهه خنده کودکان به اوج آسمان عروج می‌کرد، اینجا همان جایی است که روزی ماهی‌های قرمز کوچک حوض خانه با سیب‌های سرخی که درون حوض عمارت رها کرده‌اند، همبازی می‌شدند. اینجا همان جایی است که صدای قلقل سماور و عطر چای بهارنارنج آن در یک روز تابستانی از گذشته‌های تاریخ بر ایوان عمارت هر رهگذری را به استکانی چای دعوت می‌کرد، خلاصه اینکه اینجا روزی قشنگی‌های خاص خود را داشت و این زیبایی و شکوه عمارت در گذشته خود باقی ماند.
چند روز پیش از حال و روز ناخوش این عمارت مبنی بر در حال تخریب شدن این اثر و نیازمندی آن به مرمت و بازسازی مطلع شدیم که همین امر موجب پیگیری ما برای اوضاع و احوال این عمارت شد.
دهیار روستای پرلوک شهرستان بهار در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: روستای پرلوک با جمعیتی افزون بر ۲۰۲۰ نفر شامل ۶۵۰ خانوار یکی از روستاهایی است که تاریخ پیدایش آن به زمان حکومت سلسله ماد و پیش از آن می‌رسد.
عمارت شجاع‌السلطنه روزگاری شکوه و ابهتی داشته
احمد کاویانی‌نیک با بیان اینکه گویش مردم پرلوک ترکی بوده و عمده اهالی روستا در امر دامداری و کشاورزی دارای فعالیت هستند، تصریح کرد: عمارت شجاع‌السلطنه روستای پرلوک و قلعه اربابی از جمله بناهای تاریخی این روستا بوده که روزگاری این بناها برای خود شکوه و ابهتی داشته‌اند.
وی با اشاره به اثر تاریخی عمارت شجاع‌السلطنه این روستا اظهار کرد: این عمارت مربوط به دوران قاجار بوده که در سال ۱۳۹۵ ثبت فهرست آثار ملی کشور شده اما با وجود ثبت آن در فهرست آثار ملی کشور، تاکنون هیچ‌گونه توجهی به مرمت و بازسازی این اثر زیبا و مهم تاریخی در این روستا نشده و بودجه و اعتباری برای مرمت و بازسازی آن توسط میراث فرهنگی اختصاص نیافته است.
کاویانی‌نیک تصریح کرد: بخشی از این عمارت دارای مالک خصوصی بوده و معمولا مالک خصوصی این بخش از عمارت با هزینه شخصی خود در حفظ و مرمت محدوده مالکیت خود اهتمام دارد بنابراین این قسمت از عمارت سالم باقی مانده اما بخش دیگر عمارت به علت فوت مالک و بی‌توجهی ورثه دچار تخریب شده است.
پیگیری ۱۰ ساله برای مرمت این بنا
وی با بیان اینکه بیش از ۱۰ سال است که برای مرمت و بازسازی این بنای تاریخی به دستگاه‌های مختلف ذیربط از جمله میراث فرهنگی رفت و آمد و پیگیری دارم تا شاید اقدامی برای حفظ و احیای این اثر تاریخی زیبای روستا داشته باشند، تصریح کرد: در بارندگی اوایل سال ۹۸ سقف و ایوان و دیوارهای این بنا دچار خسارت شد که به همین علت در اواسط همان سال میراث فرهنگی بخشی جزئی از سقف بنا را ایزوگام کرد اما پس از آن هیچ‌گونه اقدامی برای ادامه روند بازسازی و مرمت آن انجام نشده است.
کاویانی‌نیک با اشاره به اینکه معمولاً در ایام تعطیلات گردشگران مختلفی برای بازدید از این اثر به روستا مراجعه دارند، گفت: اگر عمارت تاریخی روستای پرلوک دوباره مرمت و بازسازی و سرپا شود، با راه‌اندازی خانه بوم‌گردی می‌توان جذب گردشگر دوچندانی برای روستا و منطقه داشت و مرمت این اثر از نقش مؤثری در جذب گردشگر برای روستا برخوردار خواهد بود.
قلعه اربابی ۲۰۰۰ سال دیگری هم در حال تخریب است
دهیار روستای پرلوک ادامه داد: علاوه بر عمارت شجاع‌السلطنه، یک قلعه اربابی ۲۰۰۰ ساله نیز در این روستا وجود دارد که متأسفانه از این قلعه تنها یک برج آن سالم باقی مانده و آن هم در حال تخریب است.
وی گفت: از سال گذشته پیگیر آن هستم که کارشناسان برای بازدید از این قلعه بیایند و تصمیمی برای آن بگیرند چراکه تخریب آن، موجب آسیب به منازل پیرامون قلعه خواهد شد اما تاکنون کارشناسان امر برای این موضوع هنوز به روستا نیامده‌اند.
کاویانی‌نیک با بیان اینکه این بناهای تاریخی به ویژه عمارت شجاع‌السلطنه را میراث فرهنگی نه خودش مرمت می‌کند و نه اجازه می‌دهد کسی آن را مرمت کند و این امر موجب سردرگمی ما شده است و نمی‌دانیم چه کنیم، افزود: اگر میراث فرهنگی مجوز مرمت لازم را به دهیاری و اهالی روستا بدهد و وضعیت مرمت آن را تعیین تکلیف کند، با پیگیری لازم دهیاری و اهالی روستا اعتبار مرمت این بنا را از جایی تأمین و جذب خواهیم و اجازه نمی‌دهیم این اثر تاریخی زیبای روستا اینگونه در مقابل چشمانمان تخریب و به سرنوشت قلعه اربابی دچار شود و از آن چیزی باقی نماند.
پیرو صحبت‌های دهیار روستای پرلوک، این موضوع را از اداره میراث فرهنگی شهرستان بهار نیز پیگیری شدیم.
مرمت عمارت شجاع‌السلطنه جزو برنامه امسال است
رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان بهار در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: عمارت شجاع‌السلطنه روستای پرلوک ثبت فهرست آثار ملی کشور بوده و مرمت و بازسازی این اثر تاریخی جزو برنامه امسال میراث فرهنگی است و به طور قطع با اختصاص و تخصیص اعتبار لازم عملیات مرمت و بازسازی بنا را شروع خواهیم کرد.
محمد حرمتی در پاسخ به این سوال که مرمت و بازسازی این بنا به چه میزان اعتبار نیاز دارد؟ یادآور شد: بنده نمی‌توانم به طور دقیق میزان اعتبار مورد نیاز برای مرمت و بازسازی این بنا را تخمین بزنم، در این رابطه کارشناس امر میزان مورد نیاز اعتبار برای مرمت بنا را برای ما برآورد خواهد کرد.
وی ادامه داد: خانه شجاع‌السلطنه در حال حاضر دارای مالک خصوصی بوده و در نیمی از عمارت مالک خصوصی سکونت دارد و نیم دیگر آن فاقد سکونت است.
حرمتی تصریح کرد: برای نیمی از عمارت که مالک شخصی در آن دارای سکونت است، از مالک درخواست کردیم که نسبت به مرمت محدوده مالکیت خود اقدام کند اما می‌گوید پول ندارم و باید خودتان برای مرمت آن اقدام کنید.
وی با بیان اینکه برای مرمت و بازسازی این بنای تاریخی پیشقدم شدن و مشارکت مالک خصوصی آن نیز از نقش مؤثری در مرمت و بازسازی این بنا برخوردار خواهد بود، افزود: نظارت لازم از این بنای تاریخی را داریم و این بنا نیازمند مرمت و بازسازی است اما اینکه گفته شده بنا دچار تخریب شده است، صحت ندارد و با جدیت پیگیر مرمت و بازسازی بنای فوق در سال‌جاری هستیم.
مرمت بنا باید زیر نظر میراث فرهنگی انجام شود
وی در پاسخ به این سوال که آیا امکان این امر وجود دارد که مجوز لازم برای مرمت را به دهیاری و اهالی روستا بدهید؟ گفت: اگر مرمت بنا را زیر نظر اداره میراث فرهنگی و با مجوز این اداره انجام دهند، به طور قطع با آغوش باز از این موضوع استقبال نیز خواهیم کرد. دهیار روستا در رابطه با این موضوع می‌تواند برای رایزنی هر چه بیشتر به اداره میراث فرهنگی شهرستان مراجعه کند.
وی در پاسخ به اینکه دهیار روستای پرلوک می‌گوید اگر میراث فرهنگی اجازه دهد آنها با پیگیری اعتبار از محل‌های مختلف نسبت به مرمت و بازسازی بنا اقدام خواهند کرد اما میراث فرهنگی این اجازه را به آنها نمی‌دهد و خودشان هم برای مرمت اثر اقدام نمی کنند، گفت: تعجب می‌کنم چرا کار خود را می‌خواهند توجیه کنند، برای ما این موضوع و مرمت بنا به شرطی که با مجوز اداره میراث فرهنگی و با نظارت کارشناسان میراث فرهنگی باشد، هیچ مانعی ندارد حتی می‌توانند اعتبار را در اختیار میراث فرهنگی بگذارند و میراث فرهنگی به صورت کارشناسی روند مرمت بنا را انجام دهد، این امر مستلزم رایزنی لازم با دهیاری و شورای روستا خواهد بود.
رئیس اداره میراث فرهنگی شهرستان بهار، آثار تاریخی را شناسنامه و هویت فرهنگی هر جامعه دانست و گفت: حفاظت از آثار تاریخی همچون حفاظت از هویت و فرهنگ ایرانی از اهمیت بالایی برخوردار است.
به گزارش ایسنا، در رابطه با تاریخ این عمارت باید گفت، شجاع‌الملک یکی از خانهای روستا تصمیم می‌گیرد خانهای زیبا در دل روستا در کنار قلعه تاریخی بسازد بنابراین از طراحان غیربومی بهره می‌گیرد و حدود دو سال هم ساخت عمارت به طول می انجامد و پس از آن به صورت دوره‌ای شجاع‌السلطنه، محمد خان، غلامعلی خان و عطاالله خان و در نهایت کریم خان در این عمارت زندگی می‌کردند که پس از مهاجرت فرزند کریم خان و خالی از سکنه بودن آن شخصی از اهالی روستا عمارت را خریداری می‌کند که در حال حاضر به علت وسعت زیاد و نگهداری آن به دو قسمت تقسیم می‌شود و هم‌اکنون دریکی از قسمت‌ها سکونت دارند و قسمت دیگر آن خالی از سکنه است.
یکی از برنامه ها برای مرمت این بنا از سال‌ها پیش استفاده از این عمارت روستا به عنوان خانه بوم‌گردی بوده که به طور قطع در صورت مرمت و بازسازی، این اثر از نقش مؤثری در جذب گردشگر برای این روستا برخوردار خواهد بود.
انتهای پیام
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟